schrijf kramp

wanneer iemand zegt dat ze je geschrijf bagger vinden, dan kan je dat accepteren, en naast je neer leggen, zo van: tja, ik vind ook niet alles leuk wat ik lees... dan krab je jezelf even achter je oor en gaat verder. want jouw geschrijf is van jou, het is jouw stem die op die manier tot uiting komt. een stukje Jij...

maar wat doe je als diegene die vindt dat jouw geschrijf niet te pruimen is je wederhelft is...? en die daar dan ook nog aan toevoegt dat hij het probleem niet ziet, dat het toch helemaal niet belangrijk is wat hij ervan vindt, en hoe bedoel je dat jij in je geschrijf je veel beter kan uitdrukken dan als je praat?! waar slaat dat nou weer op....?

in dat stukje zijn mijn lief en ik nu beland...

interessant gegeven: maakt het wat uit? of maakt het alleen wat uit als jij wil dat het wat uitmaakt? als het voor jou belangrijk is, en voor de ander niet, wat wil dat zegen? hoe ga je daar mee om?!

ik vind m heel moeilijk... om deze relatie ene nieuwe aankleding te geven, een andere wending... het lukt me niet, ik voel me alleen, eenzaam, in de steek gelaten... maar weet ook dat het zo moet, nu, dat afstand en bezinning en reflectie tijd nodig hebben, en wat er dan uitkomt, dat zij dan zo...

maar makkelijk is het niet...

zeepbel met reflectie

van deze site