Een van de redenen om regelmatig in Antwerpen te vertoeven is de aanwezigheid van Ben & Jerry ijs-winkeltjes. De ijsjes zijn heerlijk, de entourage funky en de service vriendelijk en snel. Gisteren bijvoorbeeld waren bij met Nanny en Grandad in Antwerpen voor een bezoek - hun hotel stond daar en - behalve manlief - gaan wij allen graag per trein naar daar. Er werd gewandeld, gebabbeld, gegeten in het Italiaanse restaurant waar wij vaste klant zijn en koffie gedronken in en van de duizenden koffietentjes, geflirt met de bediening (zelfs door mijn schoonmoeder!!) en gedanst op de muziek van een jazzbandje wat hits ten gehore bracht (Beatles, James Bond Thema, Mama's & Papa's). Polly en ik waren niet te stoppen. Nanny en Grandad waren redelijk onder de indruk van de stad (ze komen zelf uit London, dus Toeristische Grote Stad doet ze weinig), maar ook doodop van al het gewandel, wat dankzij de hitte een veldslag bleek. Een ijsje van De heren Ben en Jerry ging er wel in. Dat was wel eens anders...
Ooit, heel lang geleden, nam Lief mij eens mee naar een ijssalon van Haagen-Dasz aan Kings Road, London. We waren nog maar kort bij elkaar en hij ging mij groovy plekken in de stad laten zien. Alles was/is in mijn ogen groovy in London, maar hij kende de plekken die niet in de gidsen stonden, plaatsen waar hij kwam als kind en als tiener en die waren minstens zo mooi, leuk of interessant als de begane paden. Kings Road was ooit de plek voor Hip Engeland. En het had nog steeds een cachet, Hip London liep er nog steeds rond, al was het meer omdat het Kings Road was, en niet omdat dat winkeltje van the Sex Pistols er stond. De ijssalon - een totaal nieuw concept voor mij, een ijssalon van een merk!? - werd bevolkt door van die hippe types die mij op een of andere manier nogal intimideerden, in die tijd. Ik was bloednerveus...
We bestelden een heerlijk ijsje (aardbeien met slagroom) en vielen aan. Even later viel mijn ijsje op de grond en de combinatie van Lief zijn nogal ontplofbare aard van toen en Britse schaamte over zo ongeveer alles (en die van mij), zorgde voor een zeer onplezierige situatie. Iedereen keek natuurlijk naar mij, terwijl ik het ijsje weer in de kom schepte, de mevrouw van de bediening kwam met een mop en emmer en zwiepte alles pontificaal van de grond en ik kreeg gewoon een nieuw ijsje. Maar de lol was er wel vanaf. Sinds die tijd hoefde ik geen ijsjes meer in een ijssalon, hoe hip en groovy het er ook bij stond...
Maar dat is nu dus veranderd - ik voel me door niemand meer geïntimideerd, Lief ontploft niet meer en Ben en Jerry ijsjes zijn fenomenaal... Chocolate Fudge Brownie... Ik bedoel, daar kan ik dus geen nee tegen zeggen...
No comments:
Post a Comment