We mogen ons weer voorbereiden op een nieuwe eerste klasser.Weer eentje die over de rozenstok mag springen en een nieuw leven als Onderbouwer tegemoet gaat... Nummer vier alweer, maar dat zal het snottergehalte van die eerste ochtend over 8 weken er niet minder om maken... Bij de oudste was het al zo, en de andere twee ook, en nu is het al bijna zover dat zodra 'De Sterren Verschijnen' ingezet wordt, ik al mijn tissuetje uit mijn tas mag halen...
Jongste is al helemaal hyper over het idee dat ze naar de eerste klas mag. Vorig jaar was er heel even sprake van overgaan, maar toen vond ik haar nog zo jong en was de juf er ook helemaal niet zeker van, dus bleef ze lekker kleuteren. Heerlijk nog een jaar om bij te groeien (en dan is men verbaasd als je ooit tekenen van jaloezie toont voor het leven van je kinderen!?) en 'aan te sterken'. Ze groeide van dromerig lief meisje uit naar een sterk en wakker lief meisje en ik zie dat ze echt zo toe is aan de onderbouw. Het wordt een grote klas, met veel jongens, maar als er iemand in die klas met jongens heeft leren leven, is het zij wel...
Gisteravond hadden we ouderavond voor die nieuwe eerste, met de meester en een hele ploeg ouders. Praktische dingen werden doorgesproken (etui maken - hoe? klasseouder - wie?! eerste dag - etc.) en wij mochten luisteren naar Meester die zich voorstelde. Onze eerste meester. (Alle drie de jongens zijn begonnen met een juf, en hadden af en toe een meester, eventjes, maar onze dame krijgt - hoe toevallig - een meester ...). Zelf ken ik hem al heel lang, hij loopt al een tijd rond op school en ik heb het volste vertrouwen in hem.
Daarna was de beurt aan de ouders, om voor te stellen wie wij waren, bij welk kind we horen, en of we onze kroost wilden samenvatten in een woord. En dan is het best interessant welk woord ouders voor hun eigen kind vinden. Want sommige kinderen ken ik, heb ik zelf een woord bij en dat klopt meestal ook wel, maar er zijn er bij, waar ik zo mijn bedenkingen bij had... Maar da's verder mijn probleem...
Onze meid? zorgzaam - dromertje - lief - origineel - naïef - zachtmoedig - prachtig...
Behulpzaam, zei ik hardop, want dat is ze bovenal - als er iets gedaan moet morden is zij degene die toesnelt en haar hulp aanbiedt... Vanmorgen keek ik naar haar terwijl ze de kamer opruimde, omdat er vanmiddag een pukkie van een jaar op bezoek komt, en zonder te mokken of te zeuren gaat ze - uit zichzelf - haar gang en is ze al klaar terwijl ik nog een handveger en blik aan het zoeken ben. Af en toe steekt ze een pluk haar achter haar oor omdat het in de weg zit. En dan voel ik zoveel liefde voor haar, en zoveel bewondering en hoop ik zo ontzettend dat ze zo mooi mag blijven als ze nu is... De woorden voor het rozenstoklied zullen voor mij voor altijd voor haar zijn...
'De sterren verschijnen eerst een voor een,
dan fonkelen er duizenden en telt ze geen
dan fonkelen er duizenden en telt ze geen...'
2 comments:
Dus was dit ook een tijd van afscheid nemen... Ons kleutertje mag nog lekker een jaar en we hebben net met een paar moeders nieuwe gordijnen genaaid en anderen hebben de muren gesluierd... Ik zelf vind het nog wel errug lekker en veilig zo in de kleuterklas, met haar geweldige sterke en moedige juffie. Maar zij... Ze is pas net vijf, maar al druk aan het wisselen, klokkijken, rekenen, lezen, schrijven... Als het aan haar ligt... Bovendien gaan bijna al haar vriendinnetjes weg!
Het lijkt me wel bijzonder met zoveel kinderen als dan de jongste zo'n stap gaat maken!!! Snotter maar lekker straks, hoort bij het ritueel, toch?
;-)
Mooi, ontroerend, geen kleuters meer, voor het eerst sinds tien jaar zelfs geen meer in het vooruitzicht... En het zal komende donderdag ook wel even snotteren zijn, misschien toch maar tissues meenemen...
Jouw kleuter klinkt behoorlijk pittig!! Daar zal haar juffie nog een kluif aan hebben - als ze nu al zoveel wil!!
Groetjes!
Post a Comment