- grijze muis wordt koper :: grey mouse bcomes copper -

het experiment met mijn eigen vergrijzing is voorbij - ik ben mezelf weer...
Vreemd genoeg voelt het inderdaad zo, dat ik met een be-henna'd hoofd meer mezelf voel dan met de grijze lokken die plaatsmaakten. Een oud mens, een saai mutsje... Terwijl de vrouwen die ik tegenkom die vol overtuiging grijs zijn (omdat ze niets willen met de cultuur van jong blijven, het een hoop grote onzin vinden) prachtige mensen vind, bewondering voel voor hun negeren van de algemene opvatting dat grijs gelijk staat aan saai en zich niet mee laten slepen met de haarkleur-trend, of ijdelheid. Zoals ik dus doe.

Het past niet bij me. Vind ik dan. Grijs. Ik voel me geen grijs mens. Niet dat ik de illusie heb dat ik mijn über-passionele aard naar buiten zal brengen door middel van mijn rode haren, of dat ik nu dus veel aantrekkelijker zal zijn, maar ik voel me nu wel een stuk meer... tja, mezelf... Ik zal in mijn vorige leven een Ierse zijn geweest, kan er nix anders van maken...

My experiment with being grey has come to an end - I am myself again. Funnily enough that is exactly what it feels like. I feel more myself with a henna'd head than with the grey locks of hair that were taking over. An old lady, a dull plain Jane. While i love women who resist the cultural bullying that happens here, and stay grey with conviction. Who don't get swayed by the trends, or vanity. Like i do...

It doesn't suit me. I think. Grey... I don't feel like a grey person. Not that i harbour the illusion that my über-passionate self is going to emerge again, or that i will be more attractive, but i do feel a lot more... myself... Maybe i was Irish in a past life... That's the only thing i can think of...