Om eerlijk te zijn, kan ik niet een moment echt vangen om te beschrijven... Het zijn er zo veel... Ik voel me regelmatig Alive...Echt helemaal In Leven, met een buzz die door mijn lijf heen giert... En dat hoeven echt geen spectaculaire dingen te zijn - een heerlijke flow in de natuurwinkel, als het allemaal even heel erg lekker loopt; muziek, waar ik op moet dansen, want ik kan gewoon mezelf niet stoppen; de zee en de wind, bruisend en razend; intieme momenten met mijn lief (waar ik nu niet over ga schrijven...); als een schilderij gewoon lukt; een speel- of samenzijn-moment met de kinderen (maakt niet uit welke combinaties); schrijven.... Etc. En ik weet dat ze ontstaan, dat ze lastig te maken zijn, zoals hierboven word aangeraden. Ze komen en ze kondigen zichzelf niet aan... Net als bezoek waar je niet om hebt gevraagd, maar gewoon aanbelt, en dan het prettigste gezelschap blijkt... Waar je het meeste van hebt genoten... Spontaan...
Maar ja, ook voor spontane momenten heb je een soort van geduld nodig, een mate van berusting, en vertrouwen dat het wel weer komt... Is het niet nu, dan wel strax, of morgen...
En geduld, daar heb ik nog niet zoveel van...
2 comments:
Ik had moeite weer met de vertaling! Ze bakken er wel wat van iedere keer! Maar goed nog 2 dagen en dan zit t er weer op! Gaan we onze eigen uitdagingen maar bedenken, wat jij?
Enne, hoewel geduld een schone zaak is, heb ik er ook verrekte weinig van! :D
xxx Kati
we zijn er bijna... krijgen we dan ook een diploma?! als teken van waardering en zo... niet dat wij dat nog nodig hebben na al die schrijfdingen...
Post a Comment