Friday 17 June 2011

dertig dagen schrijven - 17 + 18 - dromeland

inderdaad Kati, ze lijken wel errug veel op elkaar, deze prompts...
Maar omdat dromen over je toekomst ook in de hele 'creëer je eigen wereld' wereld wordt aanbevolen, en ik de hele dag we kan doorbrengen met dromen, ga ik deze twee even samen voegen. Zien wat er uitkomt...
beslis hoe je toekomst eruit moet zien en schrijf erover || welke drie dromen wil je laten uitkomen en wat ga je eraan doen?

Met de royalties van mijn boek - wat ik na lang aarzelen en twijfel van gigantische proporties naar een uitgever heb durven sturen en wat een net-geen-bestseller bleek - (droom 1) heb ik een huisje buiten de stad gekocht, met een leuke, wilde tuin er rond (droom 2). Het huisje staat in de buurt van zee, en door al de wind en regen die het door de jaren heen te verduren heeft gekregen ziet het er nogal verlopen uit. De verf op de raamkozijnen is afgebladderd en ziet er nog vaag blauw-grijs uit. Misschien moet ik het dit jaar maar eens een verfbeurt geven, of het aan de (errug leuk
uitziende, maar nogal op zichzelf zijnde) buurman vragen. De rozen die naast de deur groeien heb ik vorig jaar gesnoeid, net nadat ik intrek nam en een plekje had gevonden voor de vele dozen en andere troep die we meenamen vanuit het andere huis, en bloeien als een gek. Vele roze, welriekende rozen wiegen zachtjes mee in de wind. Ik bekijk ze graag als ik op het bankje in de zon zit en geniet van mijn koffie.
Mijn dag in de biologische eettent die ik met een vriendin run in een dichtstbijzijnde stad zit er weer op (droom 3). We hebben een paar jaar geleden besloten dat het een heel goed idee zou zijn om een biologische eet- en koffie-tent te beginnen, en dan in samenhang met het organiseren van workshops en het verkopen van dingen die wij in de loop der jaren hebben gemaakt, en nog steeds maken. Keramiek, schilderijen, van alles... Het loopt lekker en het is heerlijk om te doen - er is van te leven, zeg maar... Ik had me herinnerd hoe leuk dat soort zaken was in de buurt waar ik woonde in het buitenland, en had bakken vol met heimwee naar de sfeer en de vrijgeestigheid die ik altijd zo waardeerde. Vriendin had ook zin om zich in een nieuw avontuur te storten en zo begon het voor ons. Een paar keer per week komt zij langs voor de workshops en een dag de bistro te runnen, brengt dingen mee die ze heeft gebakken of gekookt. Ook mijn tweede zoon doet graag diensten in de keuken. Hij maakt heerlijke maaltjes die als warme broodjes over de toonbank gaan. Mijn dochter werkt ook een paar dagen in de week, als haar opleiding het toelaat, en verder is er een vast hulpje in de drukke seizoenen (een plaatselijke tante die van wanten weet, maar plezierig is in de omgang... het heeft even geduurd voordat ik wist hoe ze werkte, maar nu ik het doorheb kan ik blind op haar varen)... Oudste zoon en nummer drie hebben wel wat beters te doen (oudste in London, nummer drie zit nog op de kunstacademie), maar zijn wel met enige regelmaat e vinden voor maaltijden en gewoon een babbeltje over van alles... Waar ik dan met zoveel teugen van geniet dat elk weekend te snel voorbij gaat...
Naast de creatieve uitspattingen komen er natuurlijk ook veel bevriende musici hun dingetjes doen, in de hoek van de bistro die is ingericht als knusse hoek (en die dan regelmatig wordt omgetoverd tot 'podium')...
Ik hou van mijn nieuwe, uitdagende, supergevarieerde leven...

Opsturen toch maar, dat manuscrcipt...

5 comments:

Kati said...

Dat dacht ik in eerste instantie ook Daan toen ik challenge 18 zag, samenvoegen, maar och misschien kan ik er nu nog wat van bakken!
Leuk gedaan jouw droom! Kom ik zeker langs, in jouw bio-eettentje!

xxx Kati

Barbaramama said...

Moooi geschreven!
Inderdaad, opsturen die hap!

Daan said...

@ allebei: thanx!!!!

noelle said...

mag ik ook komen werken in je eet tentje?? xx

Daan said...

ja hoor, jij wel!! mar dan moet je wel van wanten weten, he?