Wednesday 8 June 2011

dertig dagen schrijven - 8 - five years

there's only one way of life, and that's your own... - The Levellers

wat zou je zegen tegen de persoon die je vijf jaar geleden was?
en wat tegen wie je over vijf jaar bent?

hoi ikzelf in 2006,
als je toen wist wat ik nu weet, is de kans groot dat je je deze tijd wat minder onzeker zou voelen. Maar je wist toen niet wat ik nu weet, dus lijkt deze tijd een drama en zou je willen dat je leven weer de saaie voorspelbaarheid had die het ooit leek te hebben. Hoewel, saai is het nooit echt geweest natuurlijk. Daar zorgde het leven wel voor. Je kinderen, vier intussen, houden je wel bezig en alert, je familie gaf voldoende afleiding, en je andere bezigheden waren oke. En natuurlijk is je relatie altijd een geweest die op zijn zachtst gezegd onstuimig was. In goede zin, en in minder goede... Wij deden niet aan gewoon.
Maar de wending die het nu heeft genomen kon je niet bedenken... En waar laat het jou?
Het laat jou in een stroomversnelling, sleept je genadeloos mee. De ontwikkeling die je nu inzet gaat heftiger, harder, krachtiger dan je ooit kon vermoeden, en je zal merken dat het goed is... Je kan het aan. Vertrouw in jezelf, want het komt goed...
Het IS goed...
::
Hallo ikzelf in 2016,
beslissingen nemen is nooit je sterkste kant geweest. Wat als ik nou de foute neem? En wat als het nou blijkt dat het het stomste was wat ik had kunnen doen? Maar dingen zijn nooit echt fout - alles overkomt je om een reden...
De beslissingen die ik nu neem, die nu de juiste lijken, zullen straks, als ik jou in 2016 ontmoet, hun uitkomst duidelijk hebben, en de angst dat het weer een foute zou kunnen zijn zit in mijn achterhoofd, maar ik kan niet anders, nu. Ik hoop dat jij de krachtige persoon zal blijken die ik hoop te worden, met de rust en de wijsheid waar ik naar uitkijk.
Wie weet...
ik kijk er naar uit je te ontmoeten, ik van 2016, dan gaan we samen lol maken...

liefs, Daan
::
lees ook mee met kati en op facebook

5 comments:

Kati said...

Yep, sommigen zijn lastig en sommigen vallen mee. Deze vond ik wel mee vallen. Jij? Hoewel je nooit weet of je over 5 jaar nog zo denkt natuurlijk! ;)

xxx Kati

Daan said...

nope... maar je kan een poging wagen, toch?
vond deze heftiger dan de dag ervoor... moest weer event terugdenken aan toen, en daar had ik niet zoveel zin in...

Tam said...

Pff, op de een of ander manier voel ik traantjes achter mijn ogen prikken. Dit omdat ik zelf ook een hoop heb meegemaakt de afgelopen jaren. De laatste tijd vraag ik mezelf af wat ik tegen mezelf zou zeggen als ik even naar toen kon gaan... -Meisje, wees niet zo onzeker en leer te accepteren met wat in je leven gebeurd. Er zal veel verdriet komen in je leven, maar geef en neem de tijd. Je zult je weer gelukkig voelen. Daarnaast, laat je niet kisten en zeg wat jij wilt. Het gaat om jou en niet om wat een ander van jou verlangt. Jij leeft voor jezelf en voor je gezin. Dat is belangrijker! -

Nou ja, op dit moment heb ik een hoop te accepteren en moet nog veel op een rijtje zetten...
Moest het even kwijt...

Lieve groet,
Tam

Daan said...

Hoi Tam - dankjewel voor het delen van jouw woorden... vond het op mijn beurt weer heel knap dat je dit durft/kan/mag van jezelf... weet dat mijn 'strijd' nog lang niet gestreden is, dat ik wel een hoop 'weet', maar nog meer moet durven doen. en dat die tijd nog veel meer turmoil (kan even geen nederlands woord ervoor vinden...) met zich mee gaat brengen, maar dat dat ook oke is, dat dat ook weer zijn nut zal hebben gehad... en: als je opruimt, is het ook eerst een zootje, toch?

xxx Daan

Tam said...

Hoi Daan,

Ik zou weleens willen dat er een tijdmachine bestond... Maar ja, aan de andere kant, hoe zou het zijn als we dat konden doen. Zouden we dan gelukkiger of beter van worden? Ik weet het niet en dat zullen we nooit weten ook. Misschien moet het wel gaan zoals het gaat. En dat alle zooitjes erbij horen, anders zullen we niks meer hebben om op te ruimen!

Liefs,
Tam