Wednesday 1 June 2011

dertig dagen schrijven - 1

wij zijn bang voor de waarheid, bang voor geluk, bang voor de dood en bang voor elkaar... onze eeuw heeft geen grote en perfecte personen voortgebracht - Ralph Waldo Emerson

als je verder kijkt dat de blogs op je lijstje, kom je wel eens wat tegen wat je aan het denken zet.
Zoals dit project - trust30 - waarin je, mocht je de uitdaging aannemen, je toelegt op 30 dagen lang iets schrijven over een prompt die op die website wordt gegeven. Het kan overal over gaan. Het is ook ter ere van de 208e geboortedag van R.W. Emerson, een van Amerika's meer inspirerende zonen... Hij was erg begaan met de natuur en had veel met intuïtie, dus heel fout zal hij niet geweest zijn... (nou ja, een zekere mate van kritisch oog is nooit verkeerd, natuurlijk...). Het idee is dat je nog dieper in jezelf, in je Ziel gaat kijken en leert vertrouwen op je innerlijke stem, op jezelf...

De uitdaging van vandaag:
je hebt nog maar 15 minuten te leven, zet je timer op 15 minuten en schrijf het verhaal wat je altijd al geschreven had willen hebben
::
heb ik alles uit mijn leven gehaald wat ik wilde?
Is mijn leven de moeite waard geweest?
Wat zou ik anders hebben gedaan?
Van die vragen die belangrijk zijn als er wellicht geen echte aanleiding toe is... Wanhopig zien of het allemaal wel oke is geweest...
Elk leven is de moeite waard, en je neemt nou eenmaal de beslissingen die op dat moment de goede waren. Klaar.
Maar had ik dingen anders gedaan?
Ik had wat minder vanuit angst besloten, als ik wist hoe dat had gemoeten...
Ik had wat meer risico's genomen, me minder laten sturen door wat ik dacht dat weerstand zou veroorzaken. Denk ik. Misschien ook wel niet...
Ik had wat meer willen reizen, wat meer van de prachtige wereld willen zien die ik straks ga verlaten. Mensen willen ontmoeten die mij hun verhaal deden, hun stukje leven met me wilden delen. Gewoon, dat ze een hond hadden vroeger, of met hun opa de konijnen te eten gaven die achter in de tuin woonden, en dat dat zoveel gevoel van vrede en rust gaf, of de aardappels schilden met hun moeder.
Ik had ook veel meer willen durven genieten van en vertrouwen in de Liefde, me wat vaker hebben durven verliezen in een relatie die diep en heftig en kort en mooi was. Gewoon, omdat het het einde van de wereld niet is als het stopt. Niet huilen omdat iets voorbij is, maar blij zijn dat het is gebeurd (ergens gelezen, die is niet van mezelf...).

Verder is het oke zoals het is. Ik heb prachtige mensen om me heen, die van me houden, die er voor me zijn, die mij veel hebben geleerd over wie ik ben, en wie zij zijn, en wat het leven ook kan zijn.
En ik hoop dat ik op mijn manier iets heb bijgedragen aan de wereld om me heen, dat men iets aan mij heeft gehad... Dat zou fijn zijn...
::
lees ook mee met kati en op facebook


5 comments:

Kati said...

Ik zag t vanmorgen al staan toen ik je blog opende, maar heb t stom genoeg toen niet aangeklikt. Maar het hele idee spreekt me enorm aan! Ik ga er eens neuzen en het lijkt me een enorme uitdaging! Ik denk dat ik meedoe, als jij t ook doet? :)

xxx Kati

Kati said...

1 problem though... Ik tweet niet, nooit! Dus ik doe t zonder die site, in mijn uppie zonder aanwijzingen via mail of twitter. Wil best elke dag een inspirerende quote op mijn blog zetten. Maar ga niet twitteren ineens omdat ze dat daar zo graag willen... ;)

xxx Kati

Tam said...

Wat een mooi project! Vooral als je eerlijk kan zijn tegenover jezelf en je gedachten kan uiten! Misschien dat ik het ooit een keer ook ga doen...

Christiaan said...

Ik kreeg de link op FB van Kati. Het zet wel aan het denken.

Daan said...

hee leuk! nog wmeer schrijvers...

ik tweet dit ook niet hoor, en ik heb me ook niet aangemeld - ik doe het dus clandestien, op mijn eigen houtje (al zal ik ze er wel over verwittigen, dat Holland ook meedoet...). gewoon voor de uitdaging. en als er een ding bijzit wat me niet aanstaat, zal ik er eens diep over nadenken...

maar leuk als je meedoet, Keet, en gewoon een poging wagen, Tam - je weet nooit waar je uitkomt!!! {en dan voel ik me niet zo bloot en alleen...}