Monday 6 June 2011

dertig dagen schrijven - 6 - come alive

life is what happens when you're busy making other plans... - John Lennon
(omdat die van Emerson erop leek en ik nog liever Lennon quote...)

uitdaging van vandaag
als je nog maar een week te leven had, zou je dan hetzelfde doen als wat je nu doet?
of zijn er dingen die je 'voorbereiden' op je echte leven en kunnen ze op je Nu Mee Ophouden lijstje worden gezet? Verleg je voortaan op datgene wat je tot leven brengt. Ook: hoe kunnen je doelen je leven verbeteren en je niet steeds in een 'het kan altijd nog beter' spiraal houden?

::
jeetje, die is lastig...
want ik geloof niet dat ik een verkeerd leven leef, dat ik ontevreden ben met hoe ik het nu doe, wat er nu gebeurt. Natuurlijk zou het allemaal wat spannender kunnen, zou ik meer kunnen reizen (naar Berlijn of zo, of toch een keer naar Canada), maar ik weet ook dat het Hier en Nu gewoon ook wel goed is.
Het enige wat ik wil veranderen is meer kunnen genieten van het leven.
Gewoon kunnen zijn en gelukkig met wat er is...
wetende dat er toch wel van alles op mijn pad zal komen, omdat het leven nou eenmaal zo wekt...
Dat reizen van de vorige post heeft ook wel een soort van buzz gegeven steeds. Het vaak verliefd worden, het steeds andere dingen doen... Het geeft je een high die moeilijk vast te houden is. Die onmogelijk vast te houden is. En nu ik moeder ben en verantwoordelijkheden heb en nodig ben, is er weinig plaats voor spannends zoals het twintig jaar geleden gebeurde.
Hoewel - tot onze jongste naar school ging, was het eigenlijk allemaal best wel up en down, gebeurde er genoeg, hield het me wel in een greep die nu weg is, omdat er meer ruimte is gekomen. Ruimte voor leuke dingen, maar ook ruimte om je af te vragen of dit het allemaal wel is wat ik wil. Of mijn relatie nog wel oke is, of ik genoeg heb aan wat ik doe... En die vragen blijven, en als ik maar een week te leven had zou die vraag vast een heel andere wending krijgen, een heel andere lading...

n.b.
na er nog even over te hebben nagedacht, is de essentie van de vraag me meer duidelijk geworden.
het leven wat ik nu leef is prima, maar in vergelijking met het diepe gevoel van te Leven wat ik nu mis, klopt er inderdaad iets niet.
Voordat ik naar Engeland vertrok wist ik niet precies wat het inhield, maar er na des te duidelijker... Dat gevoel dat je helemaal leeft, dat het leven helemaal prachtig is, een feestje wat zo vaak mogelijk gevierd moest worden, dat je dat opgeborgen moet houden omdat je moeder bent en verantwoordelijkheid draagt voor het leven en welzijn van anderen, daar heb ik denk ik het meeste moeite mee. Dat dat gevoel er alleen af en toe is als ik naar bepaalde muziek luister of door Antwerpen loop, of naar een film kijk, daar heb ik moeite mee, en dat maakt mij ontevreden met mijn leven zoals het nu is.
Maar ik heb ook geen pasklaar antwoord op wat ik zou moeten doen om daar een einde aan te maken...
::
lees ook mee met kati en op facebook
::
foto van hier

4 comments:

Kati said...

Geen hele lijst do's en do'nts? Heb ik bij meer mensen gelezen dat ze daar van af zagen terwijl t mij wel houvast geeft zo'n lijst! ;) of ik me eraan ga houden is vers 2... :D

Mooie quote overigens... Vind t altijd lastig de prompt te vertalen.. Voor jou is dat vast makkelijker! ;)
Het houdt je wel bezig he, die bewustwording! Ik hou er wel van! :)

xxx Kati

Daan said...

gewoon doen wat goed voelt, Keet... en nee, geen lijstjes bij mij. meer een overdenking...
en als ik ergens een Lennon bij kan plakken, ben ik zielsgelukkig...

tikjewit said...

Het overdenken waard, lijkt me! En (ik hoop dat ik dit goed kan verwoorden) mijn moeder is ooit 'ineens' ernstig ziek geworden en was té ziek om 'die-dingen-die-ze-ooit-nog-had-willen-doen' te doen. Mede daardoor heb ik me vaak afgevraagd wat mijn wensen nog zijn, wat ik 'wil' van het leven. Misschien stond ik zelfs te váák stil bij de Eindigheid der Dingen... Ervaarde alles véél intenser; zéker de spannende dingen. Nu kan ik mijn Levens-Lust wat meer bezien, laten gebeuren en heb -op één of andere manier- juist géén behoefte meer aan spannende dingen. Geniet veel meer van 'simpele' zaken; broodje bakken, kneden, ruiken, eten. Plantje zaaien, wateren, zien groeien, plukken. Juist díe dingen zijn nu voor mij de 'Echte' dingen... En dat ik daarvan nu zo kan genieten, had ik nooit ge- of be-dacht... Go you girl! Enjoy!

Daan said...

mooi verwoord, en ik gelloof ook wel dat het zo kan zijn, dat je het moois in de kleine dingen kan waarderen, want dat doe ik ook wel... ik vond het alleen heel moeilijk om het uit die kleine dingen te blijven halen, als ik weet dat er zoveel ander moois is in de wereld... Een luxe probleem, natuurlijk...

Bij mij komt het misschien omdat ik opgegroeid ben met het idee dat het verkeerd was om Grootser en Weidser te willen dan je kende, dat er Gevaar schuilde waar je je voor moest hoeden... En ik voelde me ook vaak intens droevig en bang om niets... tot ik dus in Engeland ontdekte dat het ook helemaal anders kon in het leven... En daar heb ik dus vaak heimwee naar...